Van innerlijke criticus tot innerlijke levendigheid
Erkennen dat er een innerlijke criticus is, een stem in je geest, die je naar beneden haalt of je prijst, is de eerste stap om de banden los te maken die je binden. Ik gebruik het woord “binden” niet lichtvaardig. Als je bewust nadenkt over de gedachten die je vertellen wat je moet doen, of hoe je moet zijn, wat ervaar je dan?
Als je nadenkt over de dingen waarbij je je levendig voelt – wat merk je dan? Mogen je ervaringen er zijn, of ontstaat ook hier een oordeel over?
Als onze levendigheid niet gehonoreerd of ondersteund wordt, kan het moeilijk zijn om het te herkennen als een navigatie-instrument.
Als je opgroeit heb je natuurlijk een relatie met de verzorgers, opvoeders en andere belangrijke invloeden in je leven. Bent je je bewust van de relaties waaraan je je moest aanpassen? Was er veel kritiek en/of commentaar op hoe je eruit zag en wat je deed? Misschien werd je geprezen voor alles wat je deed, en weet je niet echt meer wat jouw kwaliteiten zijn.
Autonomie en authenticiteit
Hoe kun je autonomie en authenticiteit weer gaan ervaren? Ik heb geen universele antwoorden op die vraag, maar ik weet wel hoe ik je kan helpen om te onderzoeken op een manier die meer ruimte/ruimte geeft voor wie je werkelijk bent. Het leven is niet iets dat je moet leven door de regels van iemand anders te volgen, of door te geloven wat ze over je zeggen.
Uitreiken en schaamte
Een van de moeilijkste emoties bij een aanval van de innerlijke criticus is schaamte. Net wanneer je behoefte hebt aan vriendelijkheid en steun, kan er zoveel schaamte zijn dat uitreiken het laatste is waartoe je je in staat voelt. De innerlijke criticus houdt je niet alleen klein, maar blijft je beschermen tegen de kritiek die je als kind niet kon verdragen. Het beschermt het kind en voedt de overtuiging dat je niet in staat bent om met de situatie om te gaan.
Heling en grenzen
De niet-oordelende aanwezigheid van een ander kan je helpen je angsten te onderzoeken en inzicht te geven in waarom je jezelf moest beschermen op de manier waarop je dat deed.
Naarmate het bewustzijn groeit, kunnen pijn en woede naar de oppervlakte komen. Dit zijn geen emoties die je moet onderdrukken of bagatelliseren, maar ze kunnen ook gebruikt worden als navigatie-instrumenten om te voelen waar je grenzen liggen. Het is door helende relaties dat je kunt leren hoe je jezelf weer kunt waarderen. Soms kan het helpen om te beseffen dat je niet met schaamte geboren bent.
Contact en groepswerk
Als je een of meer van deze dingen herkent en ondersteuning wilt om te onderzoeken waar je levendig van wordt en wat je levenskracht belemmert, bel dan gerust, 0657346599 of mail: jean.m.arthur@gmail.com
Het verkennen van de werking van de innerlijke criticus in een groep kan in het begin spannend zijn, en ik besteed tijd met de groep om te ontdekken wat een veilig genoeg sfeer zal creëren. Een van de voordelen van groepswerk is de erkenning die het kan geven, en de mogelijkheid om je gesteund te voelen, soms alleen door te kijken en te luisteren naar anderen die hun moeilijkheden onderzoeken.
Een beschrijving van de cursus is hier te vinden.